Για τον Ντοστογιέφσκι

Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, μία από τις σπουδαιότερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1821 στη Μόσχα. Ήταν το δεύτερο από τα επτά παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας. Αμέσως μετά από τον θάνατο της μητέρας του το 1937, ξεκινά μαζί με τον αδερφό του, σπουδές στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών στην αγία Πετρούπολη, σύμφωνα με τις επιταγές του πατέρα του, συνταξιούχου στρατιωτικού χειρουργού. Παρότι σπουδάζει μηχανικός δεν επιδεικνύει κανένα ενδιαφέρον για τα μαθηματικά αλλά αντίθετα, μεγάλο ζήλο για τη λογοτεχνία. Μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τη στρατιωτική ακαδημία και ξεκινά το συγγραφικό του έργο, αρχικά μεταφράζοντας. Το λογοτεχνικό του είδωλο ήταν ο Honore de Balzac, τον οποίο μεταφράζει στη ρωσική. Το 1846, εκδίδεται το πρώτο του λογοτέχνημα «Ο φτωχόκοσμος» αποσπώντας θετικές κριτικές, ιδιαίτερα από τον φιλελεύθερο κριτικό Βησσαρίωνα Μπελίνσκι που δηλώνει πως «ένας νέος Γκόγκολ εφανερώθη!»

Το 1847 εμπλέκεται στον επαναστατικό σοσιαλιστικό-ουτοπικό  κύκλο Πετρασέφσκι ενώ στις 23 Απριλίου του 1849, συλλαμβάνεται για δράση κατά της πολιτικής του Τσάρου Νικολάου Α, με την κατηγορία της συνωμοσίας. Η ποινή του θανάτου μετατρέπεται σε 4ετή εγκλεισμό, στα κάτεργα του Όμσκ στη Σιβηρία. Οι συνθήκες είναι άθλιες και το 1850 συμβαίνει εκεί η πρώτη καταγεγραμμένη επιληπτική του κρίση. Μετά την αποφυλάκισή του παραμένει για πέντε χρόνια ως στρατιώτης στο 7ο τάγμα στο Σεμιπαλατίνσκ όπου και παντρεύεται το 1857 την Μαρία Ντιμιτρίεβα Ισάεβα.

Η περίοδος που διανύει στη φυλακή είναι καταλυτική για την μεταστροφή των πολιτικών και θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Στρέφεται προς την χριστιανική, ορθόδοξη παράδοση και αρχίζει να ασκεί κριτική στους μηδενιστές και στους σοσιαλιστές. Το 1859 επιστρέφει στην αγία Πετρούπολη όπου αρχίζει να εκδίδει μια σειρά εφημερίδων μαζί με τον αδερφό του Μιχαήλ, χωρίς επιτυχία. Ο θάνατος του αδερφού του πρώτα, και της γυναίκας του το 1864, τον συντρίβουν.  Καταστρέφεται και οικονομικά, παίζοντας  τζόγο και πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη. Για να ξεφύγει από τους πιστωτές, ο Ντοστογιέφσκι αρχίζει να ταξιδεύει στη Δυτική Ευρώπη και να επισκέπτεται τα διάφορα καζίνο.  Εκεί συνάπτει ερωτικό δεσμό με την Πωλίνα Σούσλοβα, αλλά τελικά παντρεύεται τη νεαρή στενογράφο Άννα Γκριγκόρεβνα το 1867, με την οποία αποκτά δύο κόρες και ένα γιο που πεθαίνει σε παιδική ηλικία.

Στην  περίοδο που ακολουθεί γράφει τα σημαντικότερα έργα του. Επιπλέον μια νέα εκδοτική προσπάθεια της μηνιαίας εφημερίδας «Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα» στέφεται αυτή τη φορά με μεγάλη επιτυχία. Διατηρεί φιλικούς δεσμούς με το γνωστό φιλόσοφο Σολόγιοφ. Το 1880 εκφωνεί τον επικήδειο του Πούσκιν. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρεται  σε ένα θέρετρο λίγο  έξω από την Αγ. Πετρούπολη. Πεθαίνει από αιμορραγία στον πνεύμονα εξαιτίας εμφυσήματος στις 28 Ιανουαρίου 1881, σε ηλικία 60 ετών.